رم

رُمْ پایتخت ایتالیا، مرکز کلان‌شهری به همین نام و منطقهٔ لاتزیو است.

گفتاوردها

• بعد از چند ساعت به رم رسیدیم. من از رم تصوراتی داشتم. اینجا شهر مذهب، شهر عشق، شهر زیبایی، شهر نقاشی و مجسمه‌سازی و هنرهای زیبا، شهر رستاخیز علمی و فلسفی، شهر عظمت و جلال تاریخ، شهر ظلم و جور و ستمگری و حتی وحشی گری است.
• معمولاً هر که به رم می‌رود، اول به سر وقت واتیکان می‌رود ولی من اول رفتم «کلیزه» را ببینم. «کلیزه» همان تآتری است که غرفه‌های متعدد دارد و خانم‌ها و آقایان در این غرفه‌ها می‌نشستند و نبرد محکومین را با شیر وببر و پلنگ و… تماشا می‌کردند. من از این کلیزه داستان‌ها خوانده بودم … کلیزه امروزه خراب است و دولت ایتالی خرابه‌های آن را به عنوان یادگار تاریخی نگاه داشته ولی همین خرابه‌ها به شکل یک دهان دندان ریخته‌ای درآمده که فجایع و شنایع بشر نسبت به بشر را بازگو می‌کند.
• امروز رم شهر مذهب است. شهر جانشین مسیح است ولی آدم وقتی در خیابان‌های آن به گردش افتاد و قدم به رستوران‌ها و کاباره‌های آن گذاشت، می‌بیند هنوز شهر «لئونارد دوونسی» و «مونالیزا» است. رم، شیراز غرب است. پرده ئی از خشکی مذهب بر آن کشیده شده ولی در زیر این پرده، دریائی از عشق و شور و مستی موج می‌زند.
  • عبدالرحمن فرامرزی «خاطرات»، «سفری به انگلیس (۱)»، در رم