دنیس موک وگه (۱۹۵۵) پزشک کنگویی.

گفتاوردها

ویرایش
  • «ما برای مبارزه با شری که به کنگو روی آورده، به همبستگی دولت‌های اروپایی نیاز داریم. امروزه تجاوز توأم با خشونت علیه زنان دارد جنبه عمومی پیدا می‌کند. این سلاحی فوق‌العاده خطرناک است که وجدان بشری همه ما را نابود می‌کند.»[۱]
  • «متأسفانه در کنگو با گروه‌های مسلح بسیاری مواجهیم که از طرف شرق از بوروندی، رواندا و اوگاندا می‌آیند. آنها در کنگو با گروه‌های مسلح محلی که «مای-مای» نامیده می‌شوند در ارتباط قرار می‌گیرند. آنها جوانانی هستند که شستشوی مغزی داده شده‌اند و در حقیقت به نابودی جامعه دست می‌زنند تا سرزمین شان را اشغال کنند و آنها را مورد بهره‌کشی قرار دهند.»[۲]
  • «من همیشه فکر کرده‌ام که سازمان ملل می‌تواند در جهت برقراری صلح کمک کند. اما بسیار دشوار است که برای مراقبت از هر زن یا کودکی یک سرباز سازمان ملل در نظر گرفته شود.»[۳]
  • «وقتی سخن از میلیون‌ها کشته و صدها هزار مورد تجاوز علیه زنان مطرح است، ما نمی‌توانیم بایستیم و فقط ارقامی این چنین را بشماریم، بلکه باید روند قضایی آغاز شود که اجازه دهد حقایق شناخته شوند و عدالت اجرا شود.»[۴]
  • «در درگیری‌های مسلحانه نباید زنان به موضوع منازعه و میدان جنگ تبدیل شوند و اگر کسی چنین کند باید مورد رسیدگی و قضاوت بشری قرار گیرد.»[۵]
  • «اینجا زنانی هستند که نمی دانم در چه موارد بیشماری مراقبت از بیماران دیگر را برعهده می‌گیرند و من از خود می‌پرسم آنها چگونه سر پا می‌ایستند؟ این زنان برای خودشان کاری نمی‌کنند اما برای بچه‌ها و اعضای خانواده شان بارها بر می‌خیزند و روی پا می‌ایستند. فکر می‌کنم باید از این زنان بسیار بیاموزیم.»[۶]

منابع

ویرایش