حسین توفیق

ژورنالیست، نویسنده، و شاعر ایرانی

حسین توفیق (۶ اکتبر ۱۸۷۹، تهران - ۱۹ فوریه ۱۹۴۰، تهران) روزنامه‌نگار و شاعر ایرانی بود. [۱]

گفتاوردها

ویرایش
قطعه
وه چه نقّاش عجب تنگ کشیده دهنش را      که نه پیداست دهان می‌شنوم من سخنش را
ببیند ار قامت موزون را و را گر چمن‌آرا      به حقیقت دگر او سرو نکارد چمنش را
روز و شب می‌شود اندر نظر خلق در آن دم      که ز هم برشکند زلف شکن در شکنش را
نکند هیچ دگر آرزوی دیدن یوسف      گر صبا جانب یعقوب برد پیرهنش را
بسترش را اگر از برگ گل ناز نمایی      اگر انصاف بود رنجه نماید بدنش را
در دلم کرده وطن مهر تو ای دوست از اول      تا قیامت دگر او ترک نگوید وطنش را
بر سر تربت توفیق گر آیی ز تلطُف      چاک در خاک ز شوق تو نماید کفنش را[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۹۳۵. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.