حسین الهی اردبیلی
ریاضیدان ایرانی
حسین بن عبدالحق اردبیلی لقبگرفته به جلالالدین، با تخلُّص الهی (۱۴۶۵، اردبیل - ۱۵۴۳، اردبیل) آموزگار، صوفی، عارف، مترجم، شرحنویس، شاعر و مؤلف فارسی-ترکی ایرانی بود.[۱]
گفتاوردها
ویرایشای گشته ز ذات خود هویدا چون نور | ذرات جهان ز نور تو یافت ظهور | |
کنه تو ز دانش و خردها مستور | وجه تو ز ادراک نظرها همه دور [۱] |
رفت جان من و رفتار تو از یاد رفت | شکل بالای تو از خاطر ناشاد نرفت | |
بعد از این جامه جان چاک زنم در غم عشق | سوز این سینه چو از ناله و فریاد نرفت[۱] |
یافتم دل را در آن زلف از فروغ برق آه | جز به آتش در شب تاریک نتوان برد راه[۱] |