حسن خیاط‌باشی

حسن خیاط‌باشی (۱۹۴۶) (۱۳۲۵ش) بازیگر بازنشستهٔ ایرانی است. زادهٔ تهران، دانش‌آموختهٔ دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک؛ از سال ۱۹۶۶م/ ۱۳۴۶ش به تئاتر، از ۱۳۴۹ش به سینما و از ۱۳۵۳ش به تلویزیون درآمد و نقش‌هایی آفرید.

گفتاوردها

• در ایران، چه افراد مذهبی یا غیر مذهبی مدام، به مکتب کربلا متوسل می‌شوند. ما این مکتب را در ذهن خودمان جا انداخته‌ایم یا در ذهنمان جا انداخته‌اند. اساساً هر گروهی می‌خواهد موفق باشد البته مذهبی‌ها که جای خود دارند سیاسی هم که باشد با استناد به این مکتب دائم می‌گویند: «ما را کشتند، شهید کردند، فلان‌کس اعدام شد.»
• در شروع انقلاب من صحنه‌هایی دیدم که هنوز حیرت دیدن آن‌ها دست از سرم برنمی‌دارند. یک بچه ۱۶ ساله در دستانش ژ- سه بود. تصور می‌کرد به خاطر ژ- سه قدرت دارد. به یک پیرمرد با لحن توهین‌آمیزی می‌گفت: «بیفت جلو» در صورتی که ما یک‌وقتی، ارزش‌هایی داشتیم هر چقدر کشورهای دیگر پیشرفته هستند ما هم یک چیزهایی داشتیم که نمی‌توانیم نادیده بگیریم. احترام به بزرگ‌تر. در مجموع، محسنات اخلاقی بسیاری داشتیم که پایمال شده‌است.
• هر فرزندی تا ۹۰ سال هم عمر داشته باشد اگر پدر و مادرش زنده باشند باز بچه همان پدر و مادر است. از این طرف پدر و مادر هم به هر سنی که برسند فرزندانشان آن‌ها را نگهداری می‌کنند؛ یعنی تمام خانوادهای ایرانی، خانه سالمندان هم هستند. البته این موضوع مربوط به چند سال پیش است و فرهنگ مراقبت از پدر و مادر در خانواده‌ها کمرنگ‌تر از گذشته شده.
• وقتی با افتخارمی گوییم کتیبه‌ای از داریوش باقی مانده که در آن گفته‌است اهورامزدا این کشور را از لشکر دشمن، از خشکسالی و از دروغ پاس دارد، نتیجه می‌گیریم که دروغ از آن زمان بوده‌است.
  • ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۳/ ۲۰ تیر ۱۳۹۲، مصاحبه با «رادیو زمانه»