حسن حاتمی

شاعر ایرانی

حسن حاتمی (۱۹۳۵، کازرون - ۸ مه ۲۰۱۶، کازرون) آموزگار، پژوهشگر ادبی و فرهنگ عامه، شاعر و مؤلف ایرانی بود.[۱]

گفتاوردها

ویرایش
نصیب تلخ
لب تهی از خنده، دل پُردرد      تا ندانند از چه می‌سوزم
در فرو بستم، دریغا غم      شد چراغ مجلس فروزم
*
پاره‌پاره رشته‌های اشک      سینه‌ریز لحظه‌هایم گشت
عقده‌ها در سینه‌ام جوشید      دردم اما بر زبان نگذشت
*
دشت غم را آهویی مانم      زخم‌دار و لنگ و بی‌همپا
بی‌امید و خسته و تنها      می‌روم در خلوت صحرا
*
کاشکی با کس نبودی بخت      گر نصیب این است و بخت این است
تلخ، تلخ آن سان که پنداری      شوکران باغ نفرین است
*
عاقبت ترسم که بشکافد      سینهٔ پردردم از اندوه
خود چه پنداری مرا ای غم      شوربختی، سوته‌دل با کوه؟[۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. هشتم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۵۰۷. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.