حسن احمدی گیوی

نویسنده، ادیب و استاد زبان و ادبیات فارسی ایرانی

حسن احمدی گیوی (۲۲ ژانویه ۱۹۲۸، گیوی، خلخال - ۱۵ مارس ۲۰۱۲، تهران) آموزگار، دکترای زبان و ادبیات فارسی، لغتنامه‌نویس، مدرس و مقام‌دار دانشگاهی، مؤلف و شاعر ایرانی بود. [۱]

گفتاوردها

ویرایش
هدیهٔ روز معلّم!
رونق گلم بشکند صفای معلّم!      زنگ غم از دل بَرَد صدای معلّم!
گوشنواز است و روحبخش و دلارام      زیر و بم دلکش نوای معلّم!
نیست فراتر ز پایگاه بلندش      در دل اهل دل است جای معلّم!
هر که ز جان بشنود کلام علی را      می‌کند از صدق، جان فدای معلّم!
ذوق و نبوغ از فروغ اوست درخشان      دیده و دل، روشن از صفای معلّم!
شمع صفت سوزد و جهان بفروزد      صنعت و علم است جان‌بهای معلّم!
بر تن شاگرد جان دمد چو مسیحا!      آن دم جانبخش و جان‌فزای معلّم!
در ره احیای نفس، غیر خداوند      می‌نرسد هیچ‌کس به پای معلّم!
وای بر آن سفله مردمی که نداند      ارزش دانشو و بهای معلّم!
در خور صدها درود و پاس و سپاس است      خدمت پُربار و بی‌ریای معلّم!
پاس کمال است و فضل، حرمت استاد      حرمت علم است اعتلای معلّم!
روز معلّم خجسته باد و گرامی!      خرّم و خوش باد جان و رای معلّم!
خاطر و طبعم شکفت همچو گلستان      از دل و جان گفت چون ثنای معلّم!
هست دل احمدی همره این شعر      هدیهٔ ناچیزی از برای معلّم![۱]

منابع

ویرایش
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۸۷. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.