جهانگیرشاه

میرزا نورالدین بیگ محمد خان سلیم یا شاه جهانگیر (فرمانروایی: ۱۶۰۵–۱۶۲۷ م) شناخته شده با نام سلطنتی اش جهانگیر با لقب کامل: «السلطان الاعظم و الخاقان المکرم، خسرو گیتی پناه، ابوالفتح نورالدین محمد جهانگیر پادشاه غازی» چهارمین پادشاه سلسلهٔ گورکانیان هند یا امپراتوری مغولی هند است. جهانگیر وارث امپراتوری پدرش اکبرشاه (فرمانروایی: ۱۵۵۶–۱۶۰۵ م) شد. از اکبر به عنوان بزرگترین پادشاه تاریخ هند نام برده می‌شود و گستره حکومتش از شهر قندهار در مغرب تا شهر داکا در بنگال شرقی در مشرق و از سرینگر (کشمیر) در شمال تا سرحد شهر احمدنگر در جنوب امتداد داشت. جهانگیر شاه به علم و هنر و ادب بیش از سیاست علاقه داشت و امور کشور عملاً در دست همسرش نورجهان بود. جهانگیر شاه پادشاهی بسیار عادل بود. ٴ

جهانگیرشاه، شاهنشاه هند
(۱۶۰۵ ـ ۱۶۲۷)

گفتاوردها

شعر

• عظیم مغلیه عهد مع دستاویزات، ص ۳۶۹.

ساغر می بر رخ گلزار می‌باید کشید

ابر بسیار است می بسیار می‌باید کشید

• عظیم مغلیه عهد مع دستاویزات، ص ۳۶۹.

من چوں کنم که تیر گمت برجگر رسد

تا چشم نارسیده دگربر دگر رسد

شعر پسندیدہ

• عظیم مغلیه عهد مع دستاویزات، ص ۳۷۰.

بود بر آسمان تا مھر را نور

مبادا عکس او از چتر شه دور

نوشتارهای وابسته

• نورجهان

پیوند به‌بیرون

• عظیم مغلیه عهد مع دستاویزات، چاپ لاهور، ۲۰۰۹