بهرام الهی
بهرام الهی فارغالتحصیل دانشکده پزشکی مونپلیه در فرانسه و استاد بازنشسته آناتومی و جراحی اطفال در دانشگاه تهران است. او چندین کتاب در زمینه پزشکی تألیف کردهاست که برخی از آنها به عنوان کتاب مرجع در دانشگاه تدریس میشود.[۱]علاوه بر فعالیتهای حرفهای، مطالعاتی در معنویت بر اساس فلسفه پدرش، نورعلی الهی انجام داده و چندین کتاب در زمینه معنویت و اخلاق نگاشتهاست.[۲]
گفتاوردها
ویرایش- من واقعی ما روحمان است. جسمِ زیستی همچون رَحِم (زهدان) جایگاهی موقت برای روح است تا روح انسان از طریق مغز و روان بتواند با محیط زندگی این دنیا برهمکنش (تعامل) بدارد و برای رشدش از آن تغذیه کند. در دنیای مادی، جسم و روح لازم و ملزومِ یکدیگرند، بنا بر این جسمِ زیستی، بدون روح نمیتواند وظایف حیاتیاش را انجام دهد و روح، بدون فراوردههای جسم که از طریق روان دریافت میکند، نمیتواند سیر کمال کند.
- آنقدر تحقیق کنیم تا مطمئن شویم که ایمانمان بر یک خدای حقیقی، نظیر خدای یکی از ادیان یکتاپرست حقیقی (مانند خدای ابراهیم، خدای زرتشت، آن وجودی که بودای تاریخی را اشراق داد، خدای موسی، خدای عیسی، خدای محمّد) یا مستقیماً بر خود یکتا (خدای ازلی) یا بر نقطهٔ وحدت، متمرکز است؛ چنین ایمانی را «ایمان صحیح» نامند.
- همانطور که طبیعت خلقتی و نوع کارکرد روح انسان در همه انسانها و در تمام زمانها یکسان است، حقایق الهی که برای پرورشِ روح انسانها از طرف مبدأ میآیند در اصل، یکسان میباشند؛ اما روش ارائه و روش عمل به آنها در هر زمان با میزان سطح فکر انسانها تغییر میکند.
- هر کس مطابقِ فرهنگش میتواند به مبدأ یکتایی توجه و از آن، نور جذب کند. اما روش طبیعی برای جذب دائم این نور به مقدارِ طبیعی (فیزیولوژیک)، توجه دائم است. منظور از توجه دائم، این نیست که بهطور دائم از خانواده و جامعه کنار بگیریم، گوشهای بنشینیم و بر ماوراءالطبیعه تمرکز کنیم یا مدام نامِ خدا یا یک ورد یا فرمولی را تکرار کنیم، بلکه همانطور که وقتی به هوا فکر میکنیم آن را محیط بر خود میدانیم، همانطور هم در طول زندگی روزمره هر وقت به سیالهٔ الهی – که آغشته به فکر و قدرت و ارادهٔ یکتایی است – فکر میکنیم، آن را بر خود محیط بدانیم و سعی کنیم طبق ندای وجدان خود و رضایت خدا رفتار کنیم.
منابع
ویرایش- راه کمال، بهرام الهی، انتشارات آلبن میشل.
- پایههای سیر کمال روحی انسان، راهنمای عملی، نشر پنج