باد به جریان هوا گفته می‌شود، به‌طور کلی‌تر، به حرکت گاز در اتمسفر باد گفته می‌شود؛ به طور ساده‌تر، باد از طریق گرم شدنِ نابرابرِ سطح زمین در اثر تابش خورشید پدید می‌آید.

گفتاوردها

ویرایش
  • نشانه‌شناسی: نمادگرایی باد چندین وجه دارد، به دلیل انقلابِ درونی‌اش، نماد بی‌ثباتی، ناپایداری و بی‌استحکامی است… از سویی دیگر، باد مترادف با نفخه است و در نتیجه مترادف است با روح و جوهر روحی از مبدأیی الهی. از اینجاست که زبور، همچون قرآن، باد را پیک الهی و همسنگ فرشتگان می‌داند.»

منابع

ویرایش
  1. شوالیه، ژان. «باد (Vent /Wind)». در Dictionnaire des symboles [فرهنگ نمادها]. ج. دوم. ترجمهٔ سودابه فضایلی. تهران: انتشارات جیحون، ۱۳۸۴. ص ۶. شابک ‎۹۶۴۶۵۳۴۱۴۷.