اکبر ترکان
سیاست‌مدار ایرانی (۱۳۳۱–۱۴۰۰)
اکبر ترکان (۲۳ اوت ۱۹۵۲، تهران–۱۶ مه ۲۰۲۱، تهران) (۱ شهریور ۱۳۳۱ – ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۰) سیاست‌مدار ایرانی، از اعضای مؤسس حزب اعتدال و توسعه، مشاور ارشد رئیس‌جمهور ایران (حسن روحانی).
گفتاوردها
ویرایش- «راه‌حل مقابله با فساد اقتصادی، شفافیت است. این مهم‌ترین ابزاری است که از طریق آن می‌توان با فساد مقابله کرد. فکر نکنید فساد مختص دولت نهم و دهم بوده؛ هرجا شفافیت و پاسخ‌گویی لازم وجود نداشته باشد، در آن فساد پیدا می‌شود.»[۱]
- «یکی از مسائلی که دستگاه دموکراسی را دچار بیماری می‌کند بودن مقررات جنگل است. مقررات جنگل موجب می‌شود که یک کارمند دولت یا یک کارمند دستگاه دولتی و حکومتی انواع قوانین را در کشوی میزش داشته باشد. وجود بعضی مقررات جنگل، موجب این می‌شود که اشخاص وارد حوزه فساد بشوند.»[۲]
- «آقای احمدی‌نژاد و دولت‌های نهم و دهم یک تفکر هستند و الان هم حضور دارند. یک عده در جامعه طرف‌دار این تفکر هستند و نگاهشان به دین، حکومت و جمهوری اسلامی به این شکل است که متأسفانه ما در دولت نهم و دهم دیدیم. یک تفکر هم این است که این کشور را به‌صورت جمهوری نگاه می‌کند. به رأی مردم اصالت می‌دهد، به خواست مردم اهمیت می‌دهد و مردم را زینت حکومت نمی‌داند، بلکه ارکان حکومت می‌داند. این با آن متفاوت است. نمی‌توانیم بگوییم تفکر دولت‌های نهم و دهم مربوط به آقای احمدی‌نژاد و دو، سه نفر اطرافیانش بوده که بعضی‌هایشان اکنون در زندان هستند. یک گروه حداقل ۸۰ نفره از این تفکر در مجلس هستند. گروهی از این جمعیت در قوای دیگر هستند. یک گروهی از این جمعیت در نهادهای دیگر هستند. این‌طوری نیست که فقط آقای احمدی‌نژاد بوده و تمام شده است. این طرف‌داران حداقل ۸۰ نفر در مجلس و در سایر قوا هم هستند، حتی در پیکره همین دولت هم حضور دارند. الان که ما در دولت یازدهم هستیم ۸۰۰ هزار نفر از کارکنان در طول دولت نهم و دهم به بدنه دولت اضافه شده‌اند که ملاک و معیار ورودشان به دولت آزمون شایستگی و سواد و تحصیلات نبوده است.»[۳]
- «من مخالف این هستم که احمدی‌نژادی‌ها را از اول حذف کنند. اصلاً کسی نباید به فکر حذف باشد. احمدی‌نژاد و همکارانشان با شفافیت همین مواضعی را که در دولت نهم و دهم داشتند، بیان و اعلام کنند. طرف‌دارانشان را به پای صندوق‌های رأی دعوت کنند. دیگران هم در صحنه بیایند و افکار خودشان را ارائه کنند. مردم این کشور تصمیم می‌گیرند برای اداره امورشان به سمت کدام فکر بروند وگرنه حذف، کار غلطی است. باید آرای مردم تعیین‌کننده باشد.»[۴]