امیرنظام گروسی

حسن‌علی‌خان گروسی (۱۲۰۱ بیجار گروس - ۱۲۷۸ کرمان) ملقب به امیرنظام گروسی سیاستمدار، وزیر فوائد عامه، دیپلمات و سفیر (وزیر مختار) در انگلستان، اتریش، عثمانی و فرانسه، ادیب، نویسنده و خوشنویسدر دوره قاجار بود.

گفتاوردها

• «هر امری از امور مناسب اجزا، و توافق آرا، و تساوی اشخاص،‌ و اجتماع عقول لازم است.»

• «کار تهران به عشوه است و رشوه. رشوه را مال ندارم. و عشوه را جمال.»

• «این رباعی بر سنگ تربتم نویسد:»

ای آنکه به رنج و بی‌نوایی مرده		در حالت وصل از جدایی مرده
با این همه آب، تشنه‌لب رفته به خاک		اندر سر گنج از گدایی مرده

• «افسوس که باب علم بر مردم ما مسدود؛ و راه آمدوشد بر آن‌ها دشوار گشته، و از تحصیل منافع، و کسب فواید و اطلاع بر ترقی ملل خارجه محروم مانده‌ایم، باری امتعه مخصوصهء خودمان جای مناسبی به طرز و طرح عمارت ایران ساخته، و آماده شده است.»

• «خطاب به ایرج میرزا: «که من شما را مثل فرزند خودم عبدالحسین دوست دارم. این کاغذ را مخصوصا به خط او به شما نوشتم.»