امانتداری

این نوشتار یا بخش نیازمند ویکی‌سازی است.
لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوه‌نامه آن را ویکی‌سازی کنید و در پایان این الگو را بردارید.

قرآن

• همانا خداوند به شما فرمان می‌دهد که امانت‌ها را به اهل آن بدهید.
  • نساء، آیه ۵۸.

• مؤمنان کسانی هستند که امانتها و پیمان خویش را رعایت می‌کنند.
  • مومنون ۸

حدیث

• «خداوند هیچ پیامبری را بر نیانگیخته، جز به راستگویی و ادای امانت به نیکوکار و بدکار»
  • جعفر بن محمد امام ششم شیعیان

• «خداوند اجازه ترک سه چیز را به هیچ کس نداده: یکی رد امانت (به صاحبش) می‌باشد چه نیکوکار باشد چه بدکار... .»
  • محمد بن علی امام پنجم شیعیان،اصول کافی، ج ۲، ص ۸۵.

• «ای علی! امانت را به نیکوکار و بد کار پس بده، کم باشد یا زیاد، حتّی نخ و سوزن.»
  • حضرت محمد بن عبدالله،
  • خطاب به علی بن ابیطالب سه بار تکرار فرمودند،بحارالانوار، ج ۷۷، ص ۲۷۵.

• «امانتها را رد کنید، گرچه به قاتلان پیامبران باشد.»
  • حضرت محمد بن عبدالله،یکی ازوصیت‌های ایشان،

• «بر شما باید به ادای امانت، به خدا سوگند اگر قاتل پدرم حسین بن علی ـ علیه السلام ـ شمشیری را که با آن پدرم را به قتل رسانده، نزد من امانت گذارد به او بر می‌گردانم.»
  • علی بن حسین امام چهارم شیعیان،بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۱۱۴

• «سر اسلام، امانتداری است.»
  • علی بن ابیطالب،شرح غررالحکم، ج ۴، ص ۴۷.

• «وقتی خدا بنده‌ای را دوست بدارد، امانتداری را محبوب او می‌گرداند.»
  • علی بن ابیطالب،شرح غررالحکم، ج ۳، ص ۱۴۰.

• «امت من همیشه در خیر و سلامت است تا زمانی که به یکدیگر خیانت نورزند و ادای امانت کنند.»
  • حضرت محمد بن عبدالله،بحارالانوار، ج ۷۵، ص ۱۷۲.