ارسلان پوریا
نویسنده ایرانی
ارسلان پوریا (زادهٔ ۱۲ اردیبهشت ۱۳۰۸ در سلماس – درگذشتهٔ ۱۵ خرداد ۱۳۷۳ در تنکابن) فیلسوف، تاریخنگار، ادبدان، نمایشنامهنویس و سرایندهٔ ایرانی است. [۱]
گفتاوردها
ویرایشخوش آن دم کاین کهن گیتی چو زیبا بوستان گردد | جهان سنگدل با آرزوها مهربان گردد | |
به لبخند خوش کودک دل مادر جوان گردد | شب خاموش از بانگ جوانان پر فغان گردد | |
وز آن پس تا به پیروزی بهار غم خزان گردد | خجسته پیک خوشبختی به هر بامی عیان گردد | |
بهار آید گل زیبا هماغوش جهان گردد | وز این سو گوهر نایاب شادی رایگان گردد | |
بدینسان دل ما آسمان همداستان گردد | زمین گهواره ی آسایش آسودگان گردد | |
بیاساییم از ترسش، برافروزیم بس آذر | برانگیزیم پرچمها، به شهرستان شهریور[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۸۳۴. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.