احمد فرسیو آملی با تخلُّص اخگر (۱۸۸۱، تهران - ۱۹۶۹، تهران) نظامی، سیاستمدار، شاعر، کنشگر فرهنگی، روزنامه‌نگار، مؤلف و ادیب ایرانی بود.[۱]

احمد اخگر (راست) و برادرش

گفتاوردها ویرایش

مهر وطن
تا مهر وطن در دلم انگیخته دارم      خون دلم از دیده به رخ ریخته دارم
مو حافظ سر هست و قشون حافظ کشور      دل را به قشون وطن آویخته دارم
در راه دفاع وطن پاک شب و روز      بر روی عدو تیغ بر آهیته دارم
این آبو گِلم ارث ز اجداد رمیده است      خون دل خود با گلشن آمیخته دارم
تا ریخته تاریخ وطن کلک مورّخ      آب رخ دشمن به زمین ریخته دارم
هرچند که بگسیخته شیرازهٔ اوّل      بس فخر به این رشتهٔ بگسیخته دارم
هرگز نرسد دست طلب دامن مطلوب      تا طفل دل از مدرسه بگریخته دارم
اخگر نکند شِکوه ز بیگانه و از خویش      با دست خود این خاک بر سه ریخته دارم[۱]

منابع ویرایش

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. اول. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۹۴. شابک ‎۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.