محمد بن جریر طبری

محمد بن جریر طبری با کنیهٔ ابوجعفر (۸۳۹، آمل - ۱۷ فوریه ۹۲۳، بغداد) محدث، فقیه، حافظ و مفسر، ادیب و تاریخ‌نگار ایرانی بود که به زبان عربی آثاری بسیاری نگاشت.

گفتاوردها

• «چون داخل مصر شدم کسی از دانشمندان باقی نماند که به ملاقات من نیاید همگی دسته دسته نزد من می‌آمدند و مرا در علومی که خود در آن‌ها تبهر و مهارت داشتند می‌آزمودند. تا آنکه روزی مردی نز من آمد و مسئله‌ای از علم عروض سئوال کرد و من پیش از آن روز به علم عروض میل و توجهی نداشتم. پس بدان مرد گفتم: با خود قرار گذارده‌ام که امروز در علم عروض سخنی نرانم، چون فردا شود نزد من آی. آنگاه کتاب عروض خلیل بن احمد را از یکی دوستان خود گرفتم و در تمام شب به مطالعهٔ ان پرداختم. پس روز را به شب آوردم حال آنکه از عروض بی‌خبر بودم و شب را به روز آورد حال آنکه یک تن عالم عروضی بودم.»
• «دو خوی مرا ناپسندیده است/ یکی تکبر در هنگام بی‌نیازی، و دیگری اظهار بیچارگی در هنگام نیازمندی// پس هرگاه بی‌نیاز شوی متکبر مشو/ و چون فقیر گردی در برابر روزگار سربلند بایست.»
  • شعر ترجمه‌شده از او