ابوتراب فرقتی
شاعر ايرانی
ابوتراببیگ بن علی اَنجَدانی با تخلص و شهرت فُرقَتی (؟ - ۱۷ اوت ۱۶۱۶) شاعر ایرانی و مقامدار دربار عباس صفوی یکم بود.
شعر
ویرایشجهان را تیره دارد نالهٔ من | قمر ره گم کند در هالهٔ من | |
شود دامانش از خون جگر تر | صبا گر بگذرد بر لالهٔ من |
* * * |
در ایام غمت بیغم تنی نیست | ز خون دیده خالی دامنی نیست | |
ز شور بلبلانم گشت معلوم | که گل چیدن کم از خون کردنی نیست |
* * * |
روزی که ثبت را به شراب اندودند | زلف سیهت بمشک تاب اندودند | |
چون کرد قضاخانهٔ حسن تو تمام | دیوار و درش بآفتاب اندودند |
* * * |
ما مجنونیم و چرخ ویرانهٔ ماست | مه پرتوی از چراغ کاشانهٔ ماست | |
خورشید منیر روزن خانهٔ ماست | عالم صدف گوهر یکدانهٔ ماست[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ذبیحالله صفا. تاریخ ادبیات ایران. ج. چهارم. چاپ هفتم. تهران: انتشارات فردوس، ۱۳۸۹. ۳۵۱. شابک ۹۷۸۹۶۴۳۲۰۴۷۵۴.