ابوالقاسم حالت
شاعر، مترجم و طنزپرداز ایرانی (۱۲۹۳–۱۳۷۲)
ابوالقاسم حالت با لقب طنزآمیز ابوالعینک (۱۹۱۹، تهران - ۲۵ اکتبر ۱۹۹۲، تهران) شاعر، روزنامهنگار، ترانهسرا، طنزپرداز، متنویرای کهن و مترجم ایرانی بود. [۱]
گفتاوردها
ویرایشای مادر عزیز که جانم فدای تو | قربان مهربانی و لطف و صفای تو | |
هرگز نشد محبّت یاران و دوستان | همپای محبّت و مهر و وفای تو | |
مهرت برون نمیرود از سینهام که هست | این سینه خانه ی تو و این دل سرای تو | |
آن گوهر یگانه دریای خلقی | کاندر جهان کسی نشناسد بهای تو | |
مدح تو واجب است ولی کیست آن کسی | کاید برون ز عهده ی مدح و ثنای تو | |
هر بهرهای که بردهام از حسن تربیت | باشد ز فیض کوشش بیمنتهای تو | |
ای مادر عزیز که جان دادهای مرا | سهل است اگر که جان دهم اکنون برای تو | |
گر جان خویش هم ز برایت فدا کنم | کاری بزرگ نیست که باشد سزای تو | |
تنها همان تویی که چون برخیزی از میان | هرگز کسی دگر ننشیند به جای تو | |
خشنودی تو مایه ی خوشبختی من است | زیرا بود رضای خدا در رضای تو | |
گر بود اختیار جهانی به دست من | میریختم تمام جهان را به پای تو[۱] |
منابع
ویرایش- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ برقعی، محمدباقر. سخنوران نامی معاصر ایران. ج. دوم. نشر خرم، چاپ ۱۳۷۳. ص۱۰۵۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۹۹۷۲۴۰۴.