آنوما کانیه (۱۹۲۰–۷ ژوئیه ۲۰۰۴) نویسنده و شاعر فرانسوی‌زبان ساحل عاجی بود که مدتی به سفارت نیز پرداخت.

گفتاوردها

ویرایش
  • «آفریقا!
همهٔ آنچه به من ارزانی داشته‌ای
دریاچه‌ها، جنگل‌ها، مرداب‌های مه‌آلود
همهٔ آنچه به من ارزانی داشته‌ای،
ترانه‌ها، رقص‌ها، قصه‌های شبانه بر گرد آتش
همهٔ آنچه بر پوست من حک کرده‌ای
رنگ پوست اجدادم
نا زدودنی از خونم
همهٔ آنچه به من ارزانی داشته‌ای ای آفریقا
بازستاده است از من شباهتِ گام‌هایم با گام‌های دیگران
پاهایی خردشده زیر سنگینی زمان،
و فرسوده در مسیر سرگردانی‌ها و دربه‌دری‌ها.
همهٔ آنچه برای من باقی گذاشته‌ای
حتی خستگی جدایی‌ناپذیر از پاشنهٔ پاهایم را
با غرور تاب می‌آورم
و پیش می‌تازم
و نژادم را می‌ستایم
که همچون نژادهای دیگر است؛ نه والاتر و نه فرومایه‌تر.
آفریقا! همهٔ آنچه به من ارزانی داشته‌ای
طلای بیابانی‌ات در تابش آفتاب نیمرزو
جانورانت که انسان‌ها شرور نامیدند،
معادنت، ذخایر کفاره‌ناپذیر
دغددغهٔ این جهان متخاصم
رنج تو به خاطر بهشت گمشده‌ات،
همهٔ آنچه به من ارزانی داشته‌ای آفریقا
در میان دستان انتقامجویم نگاه خواهم داشت
تا بی‌کرانه‌های زلالِ آفاق دوردست
باشد تا رسالت الهی تو تحقق یابد.»
همهٔ آنچه به من ارزانی داشته‌ای ای آفریقا[۱]

منابع

ویرایش
  1. حسن‌زاده، فریده. شعر زنان در سدهٔ بیستم میلادی. تهران: نگاه، ۲۰۰۱. ۲۱۵. شابک ‎۹۶۴۳۵۱۰۴۷۶.